หวาน
หวาน เจ้าช่างอ่อนหวาน
เบิกบานใบหน้าแต้มยิ้ม
ยิ้ม ตาเจ้าก็ยิ้ม พริมใจ
เสียงพอได้ยินเสียง
สำเนียงหมดจดสดใส
ท่วงทีท่าเดินโยกย้าย ไหว เอน
แก้มน้อยอมแดง แต่งยิ้มพริมตา
ชม้ายตชายมา รวมเรียกว่า หวาน
หวาน เจ้าช่างอ่อนหวาน
เบิกบานใบหน้าแต้มยิ้ม
ยิ้ม ตาเจ้าก็ยิ้ม ยิ้มนาน
แม้นเมื่อไหร่หยุดยิ้ม
หน้าพริ้มก็คงหยุดหวาน
ยิ้มเจ้าให้สุดนานหวานดี
แก้มน้อยอมแดง แต่งยิ้มพริมตา
ชม้ายตชายมา รวมเรียกว่า หวาน
หวานเกินเหตุจำเป็น
ไม่เห็นต้องมากอย่างนี้
หวานพอเหมาะพอดี สมควร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น